اگر روزی در خانه متوجه شوی که برادر یا خواهرت غمگین اند، یا در گوشه ای نشسته و اشک می ریزند، چه عکس العملی نشان می دهی؟ آیا می گویی این مشکل خودشان است و به من ربطی ندارد یا اینکه با آنان همدردی میکنی؟ مطمئنا همه ی شما غم وغصه ی اعضای خانواده را غم و اندوه خود می دانید و از هیچ تلاشی برای رفع مشکل آنان دریغ نمی کنید.
این احساس شما نسبت به افراد خانواده احساس شیرین و با ارزشی است. به نظر شما این احساس فقط باید نسبت به افراد خانواده باشد؟
خداوند متعال در قرآن کریم از ما خواسته است تا همین احساس را به نسبت به سایر انسان ها و بخصوص سایر مسلمانان داشته باشیم و آنان را برادران و خواهران دینی خود بدانیم:
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ ...
در حقيقت مؤمنان با هم برادرند ...
(سوره مبارکه حجرات – آیه 10)
خداوند همه مسلمانان را در هر کجا که باشند و به هر زبانی که سخن بگویند، اعضای یک خانواده و شریک و هم درد یکدیگر می داند.ما مسلمانان به خدای یگانه و روز قیامت اعتقاد داریم، حضرت محمد (ص) را آخرین پیامبر خدا و قرآن را آخرین و کامل ترین کتاب آسمانی می دانیم و به سوی کعبه نماز می خوانیم. از نظر دین اسلام هر کس که به این موارد معتقد باشد مسلمان است و رنگ پوست، نژاد، زبان کشوری که در آن زندگی می کند دخالتی در مسلمانی او ندارد.